Van apen naar assembly
Dat je niet altijd een technische achtergrond hoeft te hebben om bij Sioux aan de slag te kunnen, is best verklaarbaar. Maar dat zelfs de verzorging van mensapen nuttige werkervaring kan zijn, moet Warehouse Employee Joost Peeters toch even uitleggen. ‘Apen zijn net mensen. Door ze urenlang te observeren, ben ik goed geworden in het begrijpen van lichaamstaal en groepsdynamiek.’
Zoals met veel pubers het geval is, schoten ook de ambities van Joost in zijn jonge jaren alle kanten op. Hij begon aan een opleiding tot interieuradviseur, maar dat was het toch niet. De opleiding tot onderwijsassistent paste beter bij hem: ‘Ik vond het enthousiasme van de kinderen in het basisonderwijs heel leuk. Maar rond mijn 18e kreeg ik gezondheidsproblemen, daardoor heb ik een groot deel van mijn opleiding moeten missen.’ Toen het na 1,5 jaar eindelijk weer beter ging, was Joost er zo lang uit geweest dat hij helemaal opnieuw moest beginnen met de opleiding. Daarop besloot hij tóch nogmaals van richting te veranderen; hij koos voor dierenverzorging. ‘Ik ben altijd gek op dieren geweest’, verklaart hij. ‘Katten, honden, vissen, ratten, konijnen, hagedissen; ik heb alle denkbare huisdieren gehad. Dieren zijn altijd blij om je te zien, ik hou van de rust die ze uitstralen.’
Apenstreken
De opleiding bleek een schot in de roos. Hij werkte bij een schapenhouderij, op een dierenvakantieboerderij en bleef na zijn eindstage bij de Beekse Bergen hangen. Daar verzorgde hij de mensapen. ‘Er woonden twee groepen op het park, maar de dynamiek was niet goed – sommige apen lagen elkaar niet. Het was mijn opdracht om twee prettige groepen samen te stellen; best een grote verantwoordelijkheid. Chimpansees zijn namelijk heel territoriaal, maar wat het extra uitdagend maakt, is dat ze zich ook mooier kunnen voordoen dan ze zijn. Als je daarin trapt en ’s avonds een hok openlaat voor een nadere kennismaking, kan het zijn dat je ’s morgens een dode aap aantreft. Zo’n overlijden hakt er echt in.’
Gelukkig kent het beroep als dierenverzorger ook veel mooie kanten. De sfeer in de apengroepen kan ook uitermate goed zijn en voor bijzondere momenten zorgen. ‘Als apen bijvoorbeeld willen laten zien dat ze elkaar vertrouwen, laten de mannetjes elkaar hun ballen vasthouden. Ik hoef vast niet uit te leggen hoe veelzeggend zo’n gebaar is. Heel speciaal om te zien.’
Doorgroeien
Wie luistert naar zijn verhalen over de dierentuin, vraagt zich af waarom Joost uiteindelijk toch nogmaals koos voor een andere toekomst. Maar zijn verklaring is logisch: ‘Ik wilde doorgroeien. Er zijn maar een paar dierentuinen in Nederland; als je al een andere baan vindt, is die nooit dichtbij huis. Het salaris is bovendien niet bijzonder goed en de doorgroeimogelijkheden zijn beperkt. Ik wilde meer opbouwen.’ Joost vond een logistieke baan bij een techbedrijf in de regio, maar dat was het ook niet helemaal. Toen hij vanuit verschillende hoeken op Sioux werd gewezen, besloot hij eind 2021 te solliciteren op een baan als Warehouse Employee. Daarna vielen alle stukjes op zijn plek. ‘Ik werk nu in een leuk, vast team en draai hier gewoon dagdiensten; dat vind ik fijner dan de ploegendiensten bij mijn vorige werkgever. Het salaris is goed en er zijn mogelijkheden om door te groeien.’
Lichaamstaal
Dat Joost niets van techniek wist, bleek voor Sioux geen probleem. ‘Voor order picken is een technische achtergrond niet nodig, ik heb het werk al doende geleerd. Alleen aan de computerprogramma’s moest ik even wennen, want daar deden we in de dierentuin niet aan.’ Een handige eigenschap die Joost wél meeneemt uit de dierentuin, is de kunst van het observeren. ‘Ik heb urenlang naar mensapen gekeken, daardoor leer je veel over lichaamstaal en groepsgedrag. Mensen lijken meer op mensapen dan ze denken: plagen, uitdagen, machtsvertoon, kopiëren, flirten, vleien – dat doen wij ook allemaal. Daar heb ik in het dagelijks leven veel aan, ook bij Sioux komt het soms nog steeds goed van pas.’
Is Joost dan nu echt helemaal gesettled? ‘Als ik ooit de loterij mocht winnen, begin ik een kattenpension. Maar als dat niet gebeurt, hou ik het met plezier bij Sioux en mijn Bengaalse kat Dobby.’
