Je zou misschien denken dat het Frank (56) was, die zijn zoon Mart Lommers (28) naar Sioux Assembly haalde. Maar het was juist andersom: Mart spoorde zijn vader aan om ook eens koffie te gaan drinken bij Sioux. ‘Ik wist dat hij niet lekker in zijn vel zat bij zijn vorige werkgever, ik gunde hem het werkplezier dat ik hier ervaar’, verklaart Mart. ‘Dat hij geen jonge hond meer is, is voor Sioux juist een voordeel: wij profiteren van zijn jarenlange ervaring.’
Met twee Sioux’ers in één gezin trekt Veronique Lommers regelmatig aan het kortste eind: komt haar oudste zoon Mart gezellig thuis op de koffie, gaat het wéér de hele tijd over Sioux. Meestal staat ze demonstratief op, om iets anders te gaan doen. ‘Ik heb ook recht op Mart Time, zegt ze dan. Toch is ze wel blij dat we zo enthousiast zijn over ons werk hoor', grinnikt Mart. 'De laatste jaren was ons pap namelijk niet zo tevreden; hij was het niet eens met bepaalde ontwikkelingen bij zijn vorige werkgever. Ik heb daar ook tien jaar gewerkt, maar stapte in 2020 over naar Sioux Technologies. Ik begon hier als projectmanager, na een jaar kreeg ik de kans om manager operations bij Sioux Assembly te worden. Terwijl ons pap aan de keukentafel steeds stiller werd, raakte ik niet uitgepraat. Het is zó leuk om te werken in een klein, snelgroeiend bedrijf en veel verantwoordelijkheid te krijgen. Ik wist dat Sioux ook goed bij mijn vader zou passen en dat zijn ervaring hier heel welkom was.’
Toch had Frank nog wel wat zetjes van Mart en Veronique nodig, voordat hij besloot rond te gaan kijken naar ander werk. Het leidde tot een gesprek bij Sioux. ‘Ik solliciteerde op de functie New Product Introduction Engineer. René en Geert wisten dat Mart mijn zoon was, maar dat kwam toen nog niet ter sprake. Het zou niet gezond zijn geweest als ik onder Marts leiding had moeten werken, maar dat was niet zo. En samenwerken kunnen we heel goed, dat hadden we al bewezen. Ik was ervan overtuigd dat het geen problemen zou geven.’
Dezelfde schroefjes
Na het gesprek met René en Geert, in mei 2021, waagde Frank de stap: hij trad in dienst als NPI Engineer. ‘Mart kreeg gelijk: mijn werkplezier is helemaal terug”, bevestigt hij. “De sfeer bij Sioux is goed, de producten zijn interessant en – zeker niet onbelangrijk – Sioux Labs is fantastisch. Ik heb het gevoel dat ik hier echt iets kan toevoegen. Als we een nieuwe productielijn gaan bouwen, moet de assemblage zo efficiënt mogelijk verlopen. Ik haak vroegtijdig in het ontwikkelproces aan, om mee te denken over de maak- en reproduceerbaarheid. Alleen al door overal dezelfde schroefjes te gebruiken, kun je een hoop tijd besparen. De productontwikkelaars waarderen het als ik ze daarop wijs, ze hechten waarde aan mijn ervaring.’
Ons pap of Frank?
Hoewel vader en zoon ieder op een andere verdieping werken, komen ze elkaar regelmatig tegen en overleggen ze ook weleens over projecten. ‘Dat ik iets mag vinden van zijn werk, vond ik het begin wel apart. Ook de eerste keer dat hij mijn toestemming vroeg om iets te bestellen, was best onwennig’, bekent Mart. ‘Het voelt ook onnatuurlijk om mijn vader bij zijn voornaam te noemen. Ik probeer dat een beetje te omzeilen: in mails type ik Frank, maar in gesprekken met collega’s is het ook weleens ‘ons pap’.’ Ons pap heeft op zijn beurt totaal geen last van ongemak: ‘Ik vind het vooral heel leuk om als vader de ontwikkeling van mijn zoon van zo dichtbij te volgen. Als we samen een klant rondleiden, ben ik trots op de manier waarop hij over ons bedrijf vertelt. Mart is rustig en analytisch, net als ik, maar zijn leidinggevende kwaliteiten heeft hij van zijn moeder. Ik ben beter op technisch vlak.’ Mart begint meteen te lachen: ‘Ik heb inderdaad twee linkerhanden. Als mijn koffieapparaat stuk is, bel ik meteen jou. Nog steeds.'
