Donna-Lee en Tina voelen zich thuis bij Sioux
Hoewel ze het helemaal niet erg vinden om de enige vrouw in de meeting te zijn, vinden mechanical designer Donna-Lee van den Bergh (36) en electronics designer Tina Bartulovic (37) het altijd leuk om nieuwe, vrouwelijke techneuten te ontmoeten. Enerzijds omdat het gewoon gezellig is om met meer vrouwen te zijn, maar ook omdat teams die bestaan uit mannen én vrouwen, beter presteren. (Dat blijkt uit onderzoek, heren. Echt waar.) ‘Als we willen dat meer meisjes kiezen voor een carrière in techniek, moeten we ervoor zorgen dat ze meer vrouwelijke rolmodellen te zien krijgen. Daar lenen wij ons graag voor.’
De Kroatische Tina (op de foto hieronder) weet nog precies wanneer haar liefde voor techniek ontstond: ze was twaalf en deed mee aan een natuurkundewedstrijd. ‘We moesten een installatie ontwikkelen die een lampje kon laten branden. Het moment waarop dat lukte, was magisch voor mij. Ik wist meteen dat ik dit vaker wilde doen’, vertelt ze. Nu – 25 jaar later – is ze een ervaren engineer, maar de verwondering van toen overvalt haar soms nog steeds. ‘Het moment waarop een ontwerp de tekentafel verlaat en tot leven komt in de echte wereld… dat blijft magisch. En het mooie is: hoe moeilijker de opdracht, hoe magischer de ervaring. Soms denk ik echt: hoe bestáát het, dat we dit voor elkaar krijgen!’
Ook voor de Zuid-Afrikaanse Donna-Lee (op de foto rechts) was al vroeg duidelijk dat ze een technische studie zou gaan doen. ‘Mijn vader was engineer, we sleutelden thuis altijd samen aan oude auto’s. Ik speelde ook graag met LEGO en Mecano, ik vond het interessant hoe ik dingen kon laten bewegen. Dat ik een van de weinige vrouwen was op de universiteit, hinderde me niet. Dit was wat ik wilde.’ Hetzelfde gold voor Tina: ‘In het eerste jaar op de universiteit was 30% van alle studenten vrouw. Toen ik afstudeerde, waren we in ons departement nog met zijn tweeën over. Maar speciaal heb ik me nooit gevoeld. Dit was gewoon mijn wereld.’
Beide engineers werden door head hunters naar Nederland gehaald. Het feit dat ze vrouw zijn, had daarmee niets te maken. ‘Ik geloof niet in quota en positieve discriminatie, want dan moet je als vrouw nog harder werken om te bewijzen dat je de baan verdient. Ik vind dat de beste persoon de baan moet krijgen, ook al duurt het dan langer voordat de verhouding man/vrouw gelijk is’, zegt Tina. Voor Donna-Lee geldt hetzelfde. ‘In Zuid-Afrika vond er na de afschaffing van de apartheid veel positieve discriminatie plaats, om donkere mensen en vrouwen meer kans te geven. Daar had ik voordeel van bij het vinden van een baan, maar op de werkvloer had het juist een averechts effect: het duurde langer voordat ik serieus werd genomen. Wat mij inspireerde, was mijn samenwerking met de allereerste vrouw die afstudeerde in mechanical engineering aan mijn universiteit. Zij heeft de weg voor mij en andere vrouwen vrijgemaakt. Ik geloof sterk in stimuleringsprogramma’s via scholen. Als er meer meisjes voor een technische studie kiezen, komen er vanzelf meer vrouwelijke technici.’
Tina werkt inmiddels 3,5 jaar bij Sioux en Donna-Lee drie. Dat ze als succesvolle designers nu zelf een voorbeeldfunctie vervullen, merkte Tina toen ze namens Sioux deelnam aan een career event. ‘Ik raakte aan de praat met een groepje studentes, zij waren zo enthousiast om mij te ontmoeten. Alleen al dat ik daar stond, betekende kennelijk veel: ik liet ze zien dat zij ook carrière konden maken in electronics. Ik vertelde ze dat ik voor Sioux had gekozen omdat je hier kunt werken aan wat voor project je maar wilt, je leert hier ontzettend veel.’
Beide engineers vinden de werkrelaties tussen en mannen en vrouwen in Nederland redelijk gelijkwaardig. ‘Vergeleken met Zuid-Afrika is Nederland een progressief land’, vindt Donna-Lee. ‘In mijn thuisland is het vooral de oudere generatie die het jonge vrouwen moeilijk maakt; zij moeten duidelijk meer moeite doen om een ontwerp te verdedigen dan een mannelijke collega. In Nederland is het doodnormaal om vaders achter de kinderwagen te zien lopen, veel van mijn collega’s bij Sioux hebben ook een papadag. Dat is in Zuid-Afrika helemaal niet gangbaar.’ Toch ziet Tina ook ruimte voor verandering: ‘Wat ik wel opvallend vind in Nederland, ondanks al die papadagen, is dat de meeste vrouwen parttime gaan werken als ze kinderen krijgen. Kennelijk zien zij zichzelf toch nog als eerstverantwoordelijke voor de verzorging.’
Beide engineers hopen dat de verdeling man/vrouw de komende jaren wat meer gelijk wordt getrokken in hun branche. ‘Ik wil niet veralgemeniseren, maar gemengde teams functioneren in de regel beter. Uit onderzoek blijkt dat de werksfeer beter is in organisaties met een gelijke verdeling tussen mannen en vrouwen; we houden elkaar scherp en stimuleren elkaar om goede prestaties te leveren’, vertelt Donna-Lee. Los van die feiten speelt ook gevoel een rol, vindt Tina: ‘Het lijkt het me gewoon heel gezellig om meer vrouwelijke collega’s te hebben. Dus dames: kom eens praten bij Sioux! En neem gerust contact met ons op als je meer wilt weten over ons werk.’
